เรื่องเล่าเข้าพบ 📝
วันที่ 08.12.67
ช่วงบ่ายแก่ๆของวันนี้ที่ถ้ำแจ้ง ในขณะที่ญาติธรรม
ได้เข้ามากราบท่านพระอาจารย์ตะวัน
ช่วงนึงของบทสนทนา 🌿
ญาติธรรมได้เห็นว่าทุกวันนี้
พระอาจารย์ทำงานอย่างหนักมากเลย
มาสนทนาธรรมเช้าเย็น
ทั้งยังเห็นว่าทำประโยชน์อย่างอื่นอีกมากมาย
จึงได้แสดงความห่วงใย ถามไถ่ว่า ..
ท่านทำงานหนักมากเลย.. ท่านเหนื่อยไหมคะ?
ท่านก้มหน้าและยิ้มให้เล็กน้อย พร้อมพูดว่า..
ไม่เหนื่อยนะ.. 🙂
เหมือนวันนั้นไงเพื่อนเราน่ะ คาวาน(ชาว Scotland) ก็ถามเราว่าเอาพลังมาจากไหน ตื่นมาก็เห็นนั่งอยู่แล้ว กาแฟก็ไม่เห็นกิน นอนก็ทีหลังเขา .. เอาพลังมาจากไหนเนี่ย?? 🤔🤔 เรา(พระอาจารย์)ก็เลยตอบไปว่า ไม่รู้เหมือนกันนะ ก็คงมาจากความศรัทธาของคนที่มาหาเนี่ยแหละ บางคนก็มาจากที่ไกล ตั้งใจมา
( … )
รู้ไหม..ตอนนี้น่ะ เหมือนเรามีกำลังอยู่100 เราใช้200เลย
ใช้แบบเกินเลยนะ เต็มที่เลย
ตื่นตั้งแต่ตี2 ตี3ก็ลงไปแล้วได้เจอหน้ากันแล้ว(ทำวัตรพร้อมพาเจริญจิตภาวนา) ตี4ก็มาไลฟ์ กลางวันก็พาเขาทำความสะอาดบ้าง ตรวจงานบ้าง ถ้ามีคนมาขอพบก็พูดคุยกัน ไม่ได้พักเลย เย็นก็มาไลฟ์อีก .. .
“ตอนนี้นะ..เราทำหน้าที่ตัวเองอย่างเดียวเลย รักษาตัวเองอย่างเดียวเลย ทำหน้าที่ตัวเองให้เต็มที่“
ทุกคนต่างเงียบและซาบซึ้งใจในความเสียสละของท่าน
บางคนก็สงสัยว่าท่านเสียสละขนาดนี้ได้อย่างไรหนอ..
ตัวแอดมินเองได้เห็นมาตลอดเวลาที่ได้มีโอกาสอยู่รับใช้ท่าน “ครูบาอาจารย์ท่านพาทำ” - โดยบางครั้งท่านก็ไม่ได้สอนอะไร ท่านทำให้ดูเลย .. ให้เราได้เรียนรู้ สิ่งไหนที่เป็นประโยชน์ สิ่งไหนที่เป็นโทษ ท่านเคยพูดไว้ว่า ”เราต้องนำเขา คนที่ยังไม่มีกำลังเป็นของตัวเองก็ได้พึงพากัน“ ท่านพาพวกเราขัดจิตขัดใจตนเองอยู่เสมอ ครูบาอาจารย์ท่านเต็มที่กับพวกเรามากๆ
#ขอน้อมกราบสาธุในความเมตตาด้วยเศียรเกล้า 🙏🙏